Rozdział 20

- Lou pospiesz się nie mamy czasu - krzyknęłam na niego czekając w holu razem z Harrym.

- on ma tak zawsze - powiedziała Lottie

- wiem, nie on jeden tak się zachowuje, prawda? - tu spojrzałam w stronę Loczka

- że niby ja też?

- oczywiście kochanie nie pamiętasz jak lecieliśmy do Stanów i jak latałeś po całym domu, aby coś znaleźć

- to nie byłem ja tylko chłopcy

- hehehe bardzo śmieszne

- ja mówię śmiertelnie poważnie - powiedział

- ja też kocie

- ślicznie razem wyglądacie, zazdroszczę wam - wtrąciła Lottie

- niby czego? - spytałam - tego, że muszę się z nim i pozostało czwórką męczyć

- to ty tak - odparł Hazzy i odwrócił się do mnie plecami

- też cie kocham - rzekłam przytulając się do niego od tyłu

- też chciałabym kogoś mieć jak wy i Lou

- zobaczysz znajdziesz sobie kogoś

- dobra koniec tych czułości jedziemy - krzyknął Louis schodząc z góry.

Po jakiś 20 minutach siedzieliśmy w samochodzie. Oczywiście była kłótnia między mną a Lou, kto ma siedzieć z przodu. Dla świętego spokoju odpuściłam i pozwoliłam mu siedzieć na przodzie. Do Londynu mieliśmy 4 godzinną jazdę. Podróż minęła nam spokojnie i wesoło jak to z chłopakami. Około południa byliśmy w domu. Pogoda w Londynie była paskudna. Padał deszcz, wiał lekki wiatr i od czasu do czasu miejscami pojawiała się burza. Otworzyłam w pośpiechu drzwi, Larry (Harry i Louis) wzieli walizki i weszliśmy do środka. Zdjęłam buty, zostawiłam torebkę i poszłam do salonu. Na kanapie siedział Liam oglądając Toy Story 3.

- hey już w domu?

- cześć jak widać - powiedział wstając i przytulając mocno na przywitanie

- kiedy wróciłeś?

- jakąś godzinę temu

- siemka stary - przywitali się chłopacy i legli na kanapę.

Nagle zadzwonił mój telefon. Wyciągnęłam go z torebki i sprawdziłam kto dzwoni. Na wyświetlaczu widniał napis "Zayn". Odebrałam.

- hey

- hey jesteście już w domu? - zapytał

- tak przed chwilą przyjechaliśmy, a ty gdzie jesteś?

- na lotnisku właśnie wylądowałem

- to świetnie za ile będziesz?

- no właśnie po to dzwonię. Przyjechał by ktoś po mnie

- jasne, za jakieś 10-15 minut będę

- ok dzięki pa

- pa.

Odłożyłam telefon na blat w kuchni i udałam się do salonu.

- chłopcy, Zayn dzwonił, że jest na lotnisku i żeby po niego pojechać - poinformowałam ich

- nie może zamówić taksówki? - spytał się Lou

- widocznie nie może. Harry biorę twój samochód

- ok.

Zabrałam z kuchni telefon, klucze. W korytarzu ubrałam trampki, zarzuciłam na siebie kurtkę i ruszyłam do samochodu. Po drodze na szczęście nie było korków. Szybko i sprawnie dojechałam na miejsce. Weszłam do terminalu szukając Zayn'a. Siedział na jednym z plastikowych krzeseł wyczekując. Gdy podeszłam, przywitałam się z nim i udaliśmy się do auta. Droga powrotna minęła szybko. Weszliśmy do domu krzyknęłam.

- jesteśmy!

Błyskawicznie koło nam znaleźli się chłopcy rzucając się na Malika. Chociaż nie widzieli się tydzień to zachowują się jakby nie wiedzieli się kilka miesięcy. Kiedy siedzieliśmy wszyscy w pokoju zaczęłam zastanawiać się dlaczego nie ma jeszcze Niall'a.

- chłopaki dzwoniliście może do Niall'a, albo on do was? Powinien już być

- nie - odparł Liam.

Wyciągnęłam z kieszeni telefon i wystukałam dobrze mi znany numer przyjaciela. Nie musiałam długo czekać, po 3 sygnałach odebrał.

- Niall cześć

- cześć Kate

- dzwonię spytać gdzie jesteś. My wszyscy już w domu tylko ciebie brakuje

- mamy problem

- co się stało?- gdy to wypowiedziałam reszta znajdująca sie obok spojrzała na mnie wyczekując

- przez tą okropną pogodę wszystkie loty zostały odwołane

- to nie dobrze. A kiedy będziesz mógł?

- dokładnie to nie wiem, ale najprawdopodobniej to dopiero jutro i to wieczorem

- nie dobrze

- wiem, ale co poradzić

- no trudno. Do zobaczenia jutro pa

- pa.

Wcisnęłam czerwona słuchawkę i odłożyłam telefon na stolik.

- i co? - spytał Harry

- nie przyleci wszystkie loty zostały odwołane, będzie dopiero jutro pod wieczór

- lepiej w taką pogodę nie ryzykować.

Wstałam i poszłam do kuchni. Zgłodniałam przez tą podróż. Zajrzałam do lodówki z nadzieją, że coś będzie do zjedzenia. Niestety świeciła pustkami.

- chłopcy! Jeśli chcecie coś zjeść na kolacje, to któryś z was musi jechać do sklepu

- ja mogę - odpowiedział Liam.

Na kolację zrobiliśmy kanapki. Po zjedzeniu udałam się na górę w celu wzięcia długiej ciepłej kąpieli i pójścia spać. Parę minut później reszta również była w pokojach. 

  ***

Od rana słyszałam za drzwiami hałas. Czy oni nie mają co robić, ja tu próbuje jeszcze spać. Nagle do pokoju wpadł jeden z drugim i dostałam poduszką przez łeb.

- auuu - krzyknęłam

Niech się tylko dowiem kto to a zabije.

- wstawaj leniu

- nie no po tobie tego się nie spodziewałam - spojrzałam na Liama.

 Po raz kolejny dostałam poduszka w głowę. Tym razem to był Lou.

- zabije! - krzyczałam wybiegając za nim z pokoju.

 Dopadłam go dopiero przed drzwiami od jego pokoju. Usiadłam na nim nawalając poduszką.

- zabije rozumiesz? - groziłam.

- tak w biały dzień?

- tak!

Nawalałam go poduszka, gdy z łazienki wyszedł Harry śmiejąc się z nas.

- aaa zobacz ona mnie gwałci - zaczął się drzeć

- że co proszę? To by było zbyt przyjemne. Ja Cię zabije - śmiałam się, bo zaczęło mnie to bawić.

Zauważyłam ukochanego, który prawie zwijał się ze śmiechu.

- no stary pomóż a nie się śmiejesz - błagał

- ani mi się waż! - zagroziłam

- czym zawiniłeś?

- obudził mnie nawalając poduszką - odpowiedziałam za niego

- o stary to ja nawet nie próbuje jej budzić a co dopiero w taki sposób - śmiał się nadal

Wstałam z Louisa i oburzana ruszyłam w stronę pokoju. Nie byłam zła, zrobiłam to tylko dla lepszego efektu. Miałam już plan. Jednak Harry objął mnie w talii.

- co jest kochanie?

- nic. Chce wejść do pokoju.

- stary dzięki - krzyczał za mną Lou

- nie wściekaj się wiesz jaki on jest

- nie wściekam

- yhy - puścił mnie a ja weszłam do pokoju. Zawiesiłam mu się na szyi i szepnęłam mu do ucha

- kocham cię

Zaśmiał się głośno kładąc mnie na łóżko namiętnie przy tym całując. Gdy odkleiliśmy się od siebie rzekłam

- może wyjdziemy jutro razem tylko ty i ja?

- kino a potem kolacja

- już mi się podoba - przyciągnęłam go i znów nasze usta się złączyły.

Resztę dnia przesiedzieliśmy w domu oglądając filmy.

____________________________________________________________________

Hey :) Nie wiem co tu pisać, więc czekam na wasze opinie czy podoba się rozdział. Zapraszam do komentowania!!!